Yeraltı ırmağında birbirine yakın iki sanatçının mektuplaşmaları:
20. yüzyıl Fransız edebiyatının en güçlü isimlerinden Albert Camus ve René Char’ın mektuplaşmalarını içeren Yazışmalar, Can Yayınları etiketiyle okurla buluşuyor. On üç yıl süren ve Albert Camus’nün ölümüyle sona eren bu sadık mektuplaşma, edebî değerinin yanı sıra iki sanatçıyı harekete geçiren derin duyguları ortaya koyuyor.
Albert Camus ve René Char’ın 1946-1959 yılları arasındaki mektuplaşmalarını içeren Yazışmalar nisan ayında raflarda. On üç yıl süren ve ancak 4 Ocak 1960’ta, Albert Camus’nün ölümüyle sona eren bu sadık mektuplaşma, edebî değerinin yanı sıra iki sanatçıyı harekete geçiren derin duyguları ortaya koyarken, Camus ve Char’ın savaş sonrası dönemdeki angajmanlarının, ortak çalışmalarının ve en yoğun haliyle bir kardeşliğin tanıklığını yapıyor.
“Sevgili René,
İşte plaklar. Onlara ve size canım sevinçler borçluyuz. Size borçlu olduğum daha çok şey var; yüreğimin derinliklerinde hissettiğim bir arkadaşlığı, bir ortaklığı hiç doğru dürüst anlatamadım size. Ama siz anlıyorsunuz.
Yorgunluğunuzu anlıyorum. Ben de şu sıralar yorgun hissediyorum kendimi. Ya dünya delirmiş ya da biz. Hangisine daha kolay katlanır insan?”
İki adam, iki sanatçı, yapıtları yüzünden, diledikleri şeyler yüzünden çaresizce yalnız olmalarına karşın münzevi değillerdir. René Char’ın dediği gibi, kendilerine yavaş yavaş ortak bir “arka bahçe”, L’Isle-sur-la-Sorgue dolaylarına ve daha genel anlamda Ventoux’yla Luberon arasında, Le Vaucluse’e bakan bir yurt toprağı bulurlar. Buluşma arkadaşlıktan önce gelir ama arkadaşlığı kardeşliğe dönüştürebilecek özel bir hava da kazandırır ona. 1946’da buluşan yalnızca iki insan değildir, onlar birbirinden çok farklı, buna karşın bir tek yapıtları sayesinde yaklaşabildiğimiz o “yeraltı ırmağı”nda birbirine yakın olan iki sanatçıdır. Arkadaşlık orada bireyleri aşan, her birinin sanatçı olarak uzamını genişleten bir keşiftir.
İlk yorum yapan siz olun