Han Kang’ın Veda Etmiyorum adlı romanı, okurları, tarihsel travmaların izlerini süren ve zamanla unutturulmaya çalışan acıların arasında ışık arayan bir yolculuğa davet ediyor.
Güney Kore’nin geçmişinde, faili meçhul cinayetler, sivil katliamlar ve zorbalıkla anılan karanlık yılların izleri bugün dahi silinmemişken, bu roman, Jeju Adası’nda kar ve fırtınaların arasında hayatta kalmaya çalışan üç kadının bakış açısından bu acıları gözler önüne seriyor. Han Kang, tarihsel travmanın boyutlarını ve bu travmaların bir halkın hafızasında nasıl şekillendiğini anlatırken, okuru geçmiş ile bugünün arasında derin bir yolculuğa çıkarıyor.
April Yayınevi etiketiyle çıkan Veda Etmiyorum, sadece bir tarihsel kurgu değil; aynı zamanda kadınların sesinin, gücünün ve direncinin hikayesi. Üç kadının bakış açılarından, hem geçmişin hem de bugünün travmalarını bir arada görmemizi sağlayan bu eser, kayıpların, unutulmuş hayatların ve acıların üzerine inşa edilmiş. Fırtınalar, kar, soğuk ve zorlayıcı doğa koşullarının içinde, geçmişin gölgelerinden kurtulmak isteyen bu kadınlar, aynı zamanda geride bıraktıkları toplumsal acıları da taşıyor.
Han Kang, romanın her satırında sadece Güney Kore’nin travmatik geçmişine değil, insanın ve toplumun hafızasına, unuttukça kaybolan kimliklere de ışık tutuyor. Roman, aynı zamanda bir uyanış çağrısıdır. Geçmişin karanlık izlerini aydınlatan, unutmanın ve göz ardı etmenin insanlığa ne kadar ağır bedelleri olduğunu gösteren bir uyanış.
Han Kang’ın edebiyatı, sadece Güney Kore’nin geçmişine değil, dünyanın dört bir yanındaki okurlarına da bir yansıma sunuyor. Veda Etmiyorum, geçmişin travmalarına saygıyı, dostluğa övgüyü ve unutmaya karşı bir isyanı barındıran bir çağrı gibi. Yalnızca bir halkın değil, tüm insanlığın unutmaya karşı direnişinin romanı.
Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görülen Han Kang, bu eserle bir kez daha yalnızca Kore’nin değil, tüm dünyanın vicdanına hitap ediyor. Kadınların sesini duyuran ve tarihsel travmaları gündeme getiren edebiyatı, kültürel sınırların ötesine geçerek evrensel bir çağrıya dönüşüyor.
Veda Etmiyorum, acı ve hüzünle yoğrulmuş bir tarihe ve bu tarihin unutulmak istenen kahramanlarına bir veda değil, onlara duyulan bir saygıdır. Bu roman, okuru geçmişin karanlık gölgeleriyle yüzleşmeye davet ederken, aynı zamanda her karanlığın içinde bir ışık olduğunu hatırlatıyor.
İlk yorum yapan siz olun